Planetoïde 10647 Meesters
Pieter Gerardus Meesters achter zijn 148-mm lenzenkijker (1938).
25 november 2002
Planetoïde 10647 vernoemd naar P.G. Meesters!
Zojuist krijg ik het bericht dat planetoïde nummer 10647 (= 3047 P-L = 1988 CD7 = 1981 UMC)
is vernoemd naar de beroemde Nederlandse amateursterrenkundige Meesters (1887-1964).
Velen, die hem gekend hebben, zullen het ermee eens zijn dat deze grote eer hem meer dan toekomt. De officiële vernoeming mag beschouwd worden als een - zij het erg verlate - erkenning voor alles wat Meesters onder buitengewone moeilijke omstandigheden in de amateurastronomie gepresteerd heeft.
"Dhr. Meesters uit Halfweg", zoals wij hem vroeger noemden, wordt algemeen erkend en omschreven als 'de nestor van de Nederlandse amateursterrenkunde'.
Toen begin dit jaar een actie op touw werd gezet om een planetoïde naar hem vernoemd te krijgen, waren er zelfs enkelen, die dachten dat er een vergissing werd gemaakt, want zij vroegen zich verwonderd af: Is er dan niet allang een planetoïde naar hem vernoemd?
In het jubileumboek van de KNVWS "Evolutie in Weer- en Sterrenkunde, 100 jaar Nederlands Onderzoek" wordt in hoofdstuk 14 "Amateurs in Actie" aandacht besteed aan Piet Meesters. Ook onlangs in Zenit van juni 2002. Voorts is er een veel gedetailleerder artikel over het leven van Meesters en over zijn verdiensten te lezen in Zenit van december 1995.
Bekend is natuurlijk ook het boek dat Meesters zelf schreef: Mijn Sterrenwacht.
Planetoïde Meesters werd ontdekt door het Nederlandse astronomen-echtpaar van Houten-Groeneveld. Mede door hun bemiddeling is de officieële vernoeming door de I.A.U. (Internationale Astronomische Unie) een feit geworden.
Meesters heeft een diameter van ongeveer 12 km, alhoewel de schattingen nogal uiteen kunnen lopen, omdat men de albedo (lichtweerkaatsend vermogen) van Meesters (nog) niet precies kent. Als Meesters een erg lage albedo heeft en dus erg donker is, kan de middellijn wel 15 - 17 km groot zijn. In het geval Meesters het zonnelicht echter heel goed reflecteert, moet de diameter wat kleiner geschat worden dan de genoemde 12 km.
Er zijn minstens 51 nauwkeurige waarnemingen gedaan aan Meesters en daarom is zijn baan om de zon heel goed bekend geworden. Hij maakt één omloop om de zon in 5 jaar en 43 dagen. Zijn baan ligt tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter op een gemiddelde afstand van 2,969 AE (= 444.000.000 km), dus bijna drie keer zo ver van de zon af als de afstand Aarde-Zon. Het baanvlak van Meesters maakt een hoek (inclinatie) van 9,5 graden met de ecliptica (de aardbaan) en de excentriciteit van zijn baan bedraagt 0,05.
Volgende maand, op 23 december a.s., staat Meesters in oppositie en komt daarmee het allerdichtst bij de Aarde sinds jaren! De afstand zal dan slechts 1,996 AE (= 298.597.000 km) bedragen, dus vrijwel precies twee keer zo ver als de gemiddelde afstand Aarde-Zon. Ondanks deze dichte nadering, zal het alleen met zeer grote telescopen lukken om hem waar te nemen of te fotograferen. Zijn helderheid zal dan namelijk maar 17,0 magnituden bedragen, ruwweg 25.000 maal zwakker dan de zwakste sterren, die men met het blote oog kan zien.
Peter Louwman
Terug naar ASTRONET's home page