TOTALE MAANSVERDUISTERING
WOENSDAGAVOND 15 JUNI - DONDERDAG 16 JUNI 2011
Live webcasts van de totale maansverduistering:
Waarnemingsmogelijkheden:
Totale maansverduistering te donker om te zien?
In de nacht van woensdag 15 op donderdag 16 juni 2011 vindt een totale maansverduistering plaats. Vanuit Nederland is alleen het tweede gedeelte van de eclips zichtbaar.
Helaas speelt het begin zich onder de horizon af.

Ongeveer zo zal de totaal verduisterde maan te zien zijn: laag boven de zuidoostelijke horizon
en in de nog lichte avondschemering.
De gedeeltelijke fase van maansverduistering begint om 20.23 u. en de totale fase om 21.22 u. Op beide tijdstippen is het bij ons nog dag, want de zon
gaat pas om 22.01 onder. Iets voor zonsondergang, om 21.54 u., komt de volledig verduisterde maan op. Omdat de maan nog slechts een zwak,
rood licht weerkaatst, zal die opkomst alleen te zien zijn bij kraakhelder weer en een vrij uitzicht over de zuidoostelijke horizon.

Een prachtige foto van de totale maansverduistering van 3-4 maart 2007, gemaakt door Marco Verstraaten (Twisk, Noord-Holland).
Naarmate de zon langer onder is, wordt ook de schemering donkerder (al wordt het in de zomermaanden bij ons nooit
helemaal nacht). Om 22.13 u. vindt het maximum van de totale fase plaats en staat de maan 6 graden boven de horizon. Om 23.03 u.staat de maan al 11 graden boven de horizon.
Op dat moment eindigt de totale fase en komt aan de linker maanrand het zonlicht weer tevoorschijn. Steeds groter wordt de zonbeschenen 'sikkel',
totdat de maan om 00.02 u. helemaal uit de schaduw is en weer 'vol' aan de hemel schijnt. Tot 01.01 u. is nog wel sprake van een bijschaduwverduistering
Maar daar is niet veel bijzonders aan te zien.

De totale maansverduistering van 15-16 juni 2011. Het verloop van de maansverduistering is in de figuur afgebeeld. Daarbij zijn de volgende momenten van belang. Om 19.25 u. treedt de maan de bijschaduw van de aarde binnen (P1).
Om 20.23 u. treedt de maan in de donkere slagschaduw van de aarde (U1) en om 21.22 u. is de maan totaal verduisterd (U2). Dit is allemaal nog niet te zien
omdat de maan bij ons nog onder de horizon staat. Bij het maximum van de totaliteit (om 22.13 u.) staat de maan al wel boven de horizon (Greatest). Om 23.03 u. is te totaliteit ten einde (U3).
Daarna groeit de maan weer aan en is vanaf 00.02 u. weer ' vol' (U4). De oostelijke rand van de maan blijft dan nog een heel klein beetje fletser dan de westelijke rand. Dat is omdat de maan zich
nog in de bijschaduw bevindt. Om 01.01 u. is dat voorbij en is het weer helemaal ' volle maan'. Illustratie: Fred Espenak/NASA Goddard Space Flight Center.
|
Het is jammer is dat de totale fase van deze maansverduistering in de avondschemering plaatsvindt. Totale maansverduisteringen zijn altijd een prachtig
schouwspel vanwege de zwakke, oranje-rode gloed die de maan nog weerkaatst. Dat is afkomstig van het rode deel van het zonlicht dat door onze dikke aardatmosfeer wordt afgebogen.
Vanaf de maan is namelijk een oranjerode ring om de aarde te zien: het licht van alle zonsondergangen én zonsopkomsten, afkomstig van de zon die achter de aarde schuilgaat.

Vanaf de maan gezien wordt de zon door de aarde verduisterd. |
Meer naar het oosten en zuiden op aarde, zoals in het Midden-Oosten, Afrika, India, Indonesië en Australië, is de zon al langer onder en kan men 's nachts genieten van
de verduistering.

Het zichtbaarheidsgebied van de totale maansverduistering. In Zuid-Afrika is de
waarnemingssituatie ideaal. De maan staat daar 's nachts hoog aan de hemel. Illustratie: Fred Espenak/ NASA Goddard Space Flight Center.

De aarde gezien vanaf het centrum van de maan ten tijde van het maximum van de
totaliteit.
IJslandse vulkaan kan roet in het eten gooien
Een belangrijke vraag is nog of de totale fase van de maansverduistering dit keer te zien zal zijn. Ten eerste gaat het om een zeer diepe eclips. De maan trekt bijna door het
centrum van de aardschaduw, waar het minste zonlicht naar wordt afgebogen. Ten tweede kan een totale maansverduistering donkerder worden als zich veel stof in de
aardatmosfeer bevindt. De maansverduistering van 9 december 1992 was bijvoorbeeld zeer donker, doordat de vulkaan Mount Pinatubo op de Filippijnen zeer actief was. Op 21 mei j.l.
barstte de vulkaan Grimsvötn op IJsland uit, waarbij as en zwaveldioxide tot 20 km hoogte werd uitgestoten. Dat zweeft voor een deel nog in de stratosfeer, waardoor ook deze
maansverduistering roder en donkerder kan worden dan normaal.

Satellietbeeld van de aswolk van de IJslandse vulkaan Grimsvötn op 23 mei 2011, 11.49 u. UT (Bron: Eumetsat)
Ook uitgestrekte wolkengebieden kunnen voor donkerder eclipsen zorgen. De Fransman André-Louis Danjon (1890-1967) heeft daarom een helderheidsschaal opgesteld voor maansverduisteringen. Deze Danjonschaal kent vijf gradaties:
L = 0: Zeer donkere eclips. De maan is bijna onzichtbaar, vooral bij het centrale deel van de kernschaduw. L = 1: Donkere eclips, grijze of bruinachtige kleur; details op het oppervlak zijn nauwelijks zichtbaar. L = 2: Donkerrode of roestkleurige eclips, met
een zeer donker centraal deel van de kernschaduwen een relatief heldere rand. L = 3: Steenrode eclips, met een heldere of geelachtige rand. L = 4: Zeer heldere, koper-achtige rode of oranje-achtige eclips,
met een zeer heldere blauw-achtige rand.
Het schatten van de helderheid van de maaneclips wordt het best met het blote oog gedaan of met kleine telescopen of verrekijkers. Het is ook nuttig om een
schatting te maken bij het begin of bij het einde van de totaliteit en tijdens het maximum van de eclips. Op die manier is een idee te krijgen van de variaties in kleur en helderheid
in de verschillende delen van de schaduw.
Fotoverslag
De vorige totale maansverduistering die in onze streken zichtbaar was, vond plaats op 21 december 2010. Door bewolking was daar in Europa niets van te zien.
Wel is van de maansverduistering van 28 juni 2008 hier een fraai fotoverslag te vinden.
Gaat u foto's maken van de eclips? Stuur de beste gelukte (maximaal 3!) voor plaatsing naar maaneclips(at)astronet.nl.
Eerstvolgende totale maansverduistering
Op 10 december 2011 vindt weer een totale maansverduistering plaats. Hiervan zal bij ons alleen het einde van de gedeeltelijke verduistering, dus niet de totaliteit, te zien zijn. De eerstvolgende totale maansverduistering
die helemaal bij ons kan worden worden waargenomen, vindt plaats op 28 september 2015.
De tabel hieronder bevat alle totale maansverduisteringen tot en met 2030.
Sommige zijn niet waarneembaar vanuit onze streken. Het is bij ons dan dag en de maan
(die immers vol is en dus recht tegenover de zon aan de hemel staat) staat onder
horizon. In een dergelijk geval ontbreekt een waarde bij de kolom 'hoogte'.
Voor elke verduistering vermeldt de tabel het tijdstip van het maximum van de
totaliteit (in UT: Universal Time, ofwel Wereldtijd; in de periode van wintertijd
moet hier één uur, en in de periode met zomertijd twee uur worden bijgeteld), en
de duur van de totale fase in uren en minuten. De hoogte van de maan geldt voor
het maximum van de totaliteit en is berekend voor midden-Nederland (52°00' NB, 05°30' OL).
Bij de verduistering van 2022 vindt het begin van de totale
fase nog net boven de horizon plaats.
Totale maansverduisteringen tot en met 2030
Jaar datum maximum tot.duur hoogte
(UT) (u.min.) (°)
2011 15 juni 20.11 1.42 1
2011 10 december 14.31 56
2014 15 april 07.48 1.16
2014 8 oktober 10.52 1.02
2015 4 april 12.03 24
2015 28 september 02.47 1.18 24
2018 31 januari 13.32 1.22
2018 27 juli 20.23 1.38 6
2019 21 januari 05.13 1.08 21
2021 26 mei 11.20 24
2022 16 mei 04.11 1.28 -3
2022 8 november 10.59 1.24
2025 14 maart 06.58 1.02
2025 7 november 18.11 1.24 10
2026 3 maart 11.36 1.02
2028 31 december 16.50 1.12 10
2029 26 juni 03.24 1.44 0
2029 20 december 22.38 56 59
Organisatie
Deze pagina wordt verzorgd door:
 Carl Koppeschaar |
MEER INFORMATIE
Totale maansverduistering van 15 juni 2011:
Nederlands:
Engels:
Algemene informatie:
Publiekssterrenwachten:
Eerdere pagina's over eclipsen en planeetovergangen: